Gmina Psary powstała w 1973 r., ale miejscowości, które wchodzą w skład jej granic administracyjnych maja długą historię. Na wzgórzu Mogilnica znaleziono szczątki cmentarzyska prasłowiańskiego. Równie interesujące były znaleziska na tzw. Żabińcu w Gródkowie, gdzie stwierdzono cmentarzysko całopalne ludności kultury łużyckiej. Pierwsze wzmianki o Strzyżowicach, Dąbiu i Górze Siewierskiej pojawiają się w dokumentach nadawczych klasztoru w Zwierzyńcu pod Krakowem w XII w. Pod koniec XII w. tereny te przynależne do kasztelani bytomskiej i oświęcimskiej przechodzą w ręce Piastów Śląskich. Na przełomie XIV i XV w. powstaje księstwo siewierskie, które w 1443 r. drogą zakupu nabywa biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki. Księstwo, jako dobra biskupie przetrwało do 1790 roku, kiedy to włączone do Korony przeszło pod administrację Rzeczypospolitej. W okresie zaborów w latach 1794-1807 ziemie te okupowali Prusacy, po Kongresie Wiedeńskim w 1815 r. obszar Psar wchodzi w skład Królestwa Polskiego i aż do I wojny światowej pozostaje pod administracją zaboru rosyjskiego. W roku 1867 powstaje powiat będziński obejmujący miasta: Będzin, Sosnowiec oraz 20 gmin. Do gminy Wojkowice Kościelne przyłączono: Brzękowice, Goląszę, Górę Siewierską, Dąbie, Malinowice i Strzyżowice (Starsze). W granicach gminy Bobrowniki znalazły się: Gródków, Psary i Strzyżowice (młodsze). Jeszcze inne podziały wynikały z administracji kościelnej. Do parafii w Będzinie należały Sarnów i Preczów, do parafii w Grodźcu: Gródków i Psary, do parafii w Siemoni: Strzyżowice i Góra Siewierska, a do parafii w Wojkowicach Kościelnych: Dąbie, Malinowice i Goląsza. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie międzywojennym ziemie Psar należały do województwa kieleckiego, były podzielone jednak na dwie gminy, do gminy Łagiszy należały: Gródków, Sarnów, Preczów, Psary, a do gminy Wojkowice Kościelne: Brzekowice, Dąbie, Goląsza, Góra Siewierska, Malinowice, Strzyżowice. Po zakończeniu II wojny światowej Psary należały do województwa katowickiego, powiatu będzińskiego. W latach 1954 - 1972 funkcjonowały 4 gromady: Dąbie, Psary (z Gródkowem), Sarnów (z Preczowem) i Strzyżowice (z Górą Siewierską). W obecnym kształcie Gmina Psary funkcjonuje od 1973 r. i obejmuje 10 sołectw. W obszarze gminy obok funkcji rolniczych rozwijało się górnictwo. Od najdawniejszych czasów w rejonie Góry Siewierskiej istniało górnictwo kruszcowe. Wydobywano tu rudę żelaza, którą przetapiano w kuźniach zbudowanych w roku 1724 pod Siewierzem. Jeszcze w latach 1833 -1856 istniało pięć kopalni rudy żelaza. Rudę żelaza w Strzyżowicach eksploatowano do początków XX w. Początki górnictwa węglowego na terenie Psar sięgają XVIII w. Najstarsza kopalnia Zagłębia - "Tadeusz" leżała właśnie na tym terenie. Eksploatowano pokłady "Andrzej", "Tadeusz", "Hoym", zalegające pomiędzy wsiami: Psary, Strzyżowice, Wojkowice Kościelne i Gródków. Obszar pokładów węgla nazywano "Zagłębiem Strzyżowickim". Na terenie gminy eksploatowano także wapienie. Uruchomiona w 1857 r. cementownia w Grodźcu bazowała na eksploatacji wapienia w kamieniołomach: kamieniołom zlokalizowany na pograniczu Rogoźnika i Strzyżowic, kamieniołom na Wale.

Źródło: http://www.psary.pl/